Historia klasztoru

                Klasztor benedyktynek w Przemyślu powstał dzięki Matce Mortęskiej, ksieni klasztoru benedyktynek w Chełmnie. Za jej decyzją powstał najpierw klasztor w Jarosławiu, do którego w 1611 r. księżna Anna Ostrogska sprowadziła mniszki właśnie z Chełmna. Początki klasztoru w Przemyślu sięgają roku 1616, kiedy ks. Maciej Wolkiewicz wzniósł pierwszą drewnianą kaplicę p.w. Św. Trójcy na drugim brzegu rzeki San („Na Zasaniu"). On też z Jarosławia pomógł sprowadzić w 1626 r. kilka mniszek, które przystąpiły do budowy niewielkiego klasztoru, a w 1629 r. rozpoczęły regularne życie monastyczne. Klasztor ten stał się opactwem w 1694 r. na mocy decyzji biskupa przemyskiego Jerzego Olbrachta Doenhoffa.

                Obecny, późnobarokowy kościół został wybudowany w latach 1768 – 1777 jako kościół klasztorny; fundatorem był Franciszek Salezy Potocki, wojewoda kijowski. Świątynię dedykowano (konsekrowano) w 1783 r. Najbardziej wartościowym zabytkiem kościoła jest polichromia ścienna pędzla Stanisława Stroińskiego ze Lwowa.

                  Jednocześnie z kościołem rozbudowano i klasztor, a dla ochrony przed niebezpieczeństwami ze strony najeźdźców budynki zostały otoczone murem obronnym ze strzelnicami i basztą.

                Obok kościoła i klasztoru zostały wzniesione budynki szkoły panieńskiej, nazywane od 1870 r. rządowym seminarium nauczycielskim. Szkoła ta w 1889 r. zanotowała rekordową liczbę uczennic – 195.

                Podczas walk niemiecko-radzieckich w czerwcu 1941 r. uległy zniszczeniu od pożaru klasztor oraz zabudowanie szkolne. Ogień na szczęście nie strawił budynku kościoła, jedynie pochłonął jego dach. Dzięki temu uratowały się cenne rękopisy i starodruki konwentu, ponieważ przechowywano je w nawie kościoła. Po wojnie klasztor oraz kościół zostały odnowione z pomocą polonii z Ameryki i Kanady.W latach 2003 – 2006 freski ścienne znów pieczołowicie zakonserwowano .Na ruinach dawnych budynków szkolnych wzniesiono w 1985 r. Dom Gości.

pieczec_benedyktynek